بخشنامه محیط زیست سیستم تصفیه فاضلاب

استانداردهاي خروجي فاضلاب
( به استناد ماده 5 آيين نامه جلوگيري از الودگي آب )
مقدمه و تعارف
اين استاندارد به استناد ماده 5 آيين نامه جلوگيري از آلودگي آب و با توجه به ماده (3) همين آيين نامه و با همكاري وزارتخانه بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي ، نيرو ، صنايع ، معدن و فلزات ، كشور و كشاورزي توسط سازمان حفاظت محيط تهيه و تدوين گرديده است .
در اين استانداد تعارف و اصطلاحاتي كه به كار رفته است به شرح ذيل مي باشند .
• آب سطحي : عبارت است از آبهاي فصلي يا دائمي ، درياچه ها طبيعي يا مصنوعي و تالابها .
• چاه جاذب : عبارت است از حفر ه يا گودالي كه قابليت جذب داشته و كف آن تا بالاترين سطح ايستابي حداقل 3 متر فاصله داشته باشد.
• ترانشه جذبي : عبارت است از مجموعه اي از كانال هاي افقي كه فاضلاب به منطور جذب در زمين به آنها تخليه شده و فاصله كف آنها از بالاترين سطح ايستابي حدالقل 3 متر باشد .
• كنار گذر : كانالي است كه فاضلاب در بدون عبود از بخشي از تصفيه خانه يا كل آن به بخش ديگر و يا كانال خروجي هدايت كند .
• نمونه مركب : عبارت است از تهيه يك نمونه 24 ساعته از نمونه هائي كه با فواصل زماني حداكثر 4 ساعت تهيه شده اند .
ملاحظات كلي
1. تخليه فاضلابها بايد بر اساس استاندار هايي باشد كه به صورت حداكثر غلظت آلوده كننده ها بيان مي شود و رعايت اين استانداردها تحت نظارت سازمان حفاظت محيط زيست ضروري است .
2. مسئولين منابع آلوده كننده بايد فاضلابهاي توليد را با بررسي هاي مهندسي و استفاده از تكنولوژي مناسب و اقتصادي تا حد استانداردهاي تصفيه نمايد .
3. اندازه گيري غلظت مواد آلوده كننده و مقدار جريان در فاضلابها بايد بلافاصله پس از آخرين واحد تصفيه اي تصفيه خانه و قبل از ورود به محيط انجام گيرد .
4. اندازه گيري جهت تطبيق با استانداردهاي اعلام شده قبل از تاسيسات تصفيه فاضلاب بايد بر مبناي نمونه مركب صورت گيرد . در سيستم هائي كه تخليه ناپيوسته دارند اندازه گيري در طول زمان تخليه ملاك خواهد بود .
5. لجن و يا ساير مواد جامد توليد شده در تاسيسات تصفيه فاضلاب قبل از دفع بايستي به صورت مناسب تصفيه شده و تخليه نهائي اين مواد نبايد موجب آلودگي محلی گردد.
6. فاضلاب تصفيه شده بايد با شرايط يكنواخت و بنحوي وارد آبهاي پذيرنده گردد كه حداكثر اختلاط صورت گيرد .
7. فاضلاب خروجي نبايستي داري بوي نامطبوع بوده و حاوي كف واجسام شناور باشد .
8. رنگ و كدورت فاضلاب خروجي نبايد ظواهر طبيعي آبهاي پذيرنده و محلي تخليه را به طور محسوس تغيير دهد .
9. روش هاي سنجش پارامترهاي آلوده كننده بر مبناي روشهاي ذكر شده در كتا ب خواهد بود .
10. استفاده از سيستم سپتيك تانك و ايمهوف تانك با بكارگيري چاهها و يا ترانشه هاي جذبي در مناطقي كه فاصله كف چاه يا ترانشه از سطح آبهاي زير زميني كمتر از 3 متر مي باشد ممنوع است .
11. ضمن رعايت استاندادهاي مربوطه خروجي فاضلابها نبايد كيفيت آب را براي استفاده هاي منظور شده تغيير دهد .
12. رقيق كردن فاضلاب تصفيه شده يا خام به منظور رسانيدن غلظت مواد آلوده كننده تا حد استاندارد هاي اعلام شده قابل قبول نميبا شد .
13. استفاده از روشهاي تبخير فاضلابها با كسب موافقت سازمان محيط زيست مجاز است .
14. استفاده از كنار گذر ممنوع است ، كنار گذر هائي كه صرفا جهت رفع اشكال واحدهاي تصفيه اي بكار رفته و يا در زمان جمع آوري توام فاضلاب شهر ي با باران مورد استفاده قرار مي گيرند مجاز است .
15. تاسيسات تصفيه فاضلاب بايستي به گونه اي طراحي ، احداث و بهره برداري گردد تا پيش بيني هاي لازم جهت به حداقل رسانيدن آلودگي در مواقع اضطراري از قبيل شرايط آب و هوايي نامناسب ، قطع برق ، نارسائي تجهيزات مكانيكي و … فراهم گردد .